από την ψυχολόγο κ. Μεσσαριτάκη
Συχνά έρχονται στο γραφείο μου ζευγάρια για συμβουλευτική ή ψυχοθεραπεία. Τις περισσότερες φορές η επικοινωνία τους είναι τόσο προβληματική που είναι
απαραίτητο να...
προηγηθεί ένα «σεμινάριο επικοινωνίας» για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε. Αυτές είναι μερικές από τις οδηγίες που τους δίνω: Να μην αναλώνονται στο τι κάνει ο άλλος λάθος, αλλά στο τι τους κάνει να αισθάνονται οι ίδιοι καλύτερα. Για παράδειγμα: Αντί να πει κάποιος ότι τον ενοχλεί ότι ο σύντροφός του δεν του δίνει σημασία γυρνώντας από τη δουλειά, καλύτερο είναι να πει ότι θα ήθελε να περνάνε περισσότερο χρόνο μαζί και να μοιράζονται τα νέα της ημέρας. Πολλές φορές οι άνθρωποι θεωρούν δεδομένο αυτό που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται για τον άλλον, ακόμα κι αν πρόκειται για μια καθαρά προσωπική τους κρίση. Για παράδειγμα, μπορεί η σύζυγος να θεωρεί ότι ο σύζυγός της βαριέται στις κοινωνικές εκδηλώσεις, γιατί είναι συνεσταλμένος και αποσυρμένος. Είναι όμως εξίσου πιθανό ο ίδιος να νιώθει άβολα γιατί μεγάλωσε σε πιο εσωστρεφές κοινωνικό περιβάλλον. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν απολαμβάνει τις εξόδους, αλλά ότι ίσως χρειάζεται περισσότερο χρόνο προτού γίνει περισσότερο επικοινωνιακός. Το να ασκεί κανείς κριτική με σωστό τρόπο είναι εξίσου σημαντικό με το να ξέρει να δέχεται την κριτική του άλλου, όταν αυτή ασκείται με σωστό τρόπο βεβαίως. Συνήθως οι άνθρωποι με αυτοεκτίμηση και με θετική αυτοεικόνα, είναι δεκτικοί στην κριτική των άλλων. Εκτός από τα παράπονα και τα πράγματα που θέλει κανείς ν’ αλλάξει ή να βελτιώσει ο σύντροφός του, καλό είναι να εκφράζονται και τα στοιχεία που εκτιμά και θαυμάζει στον
άλλον. Τα ζευγάρια με μακροχρόνιες σχέσεις συνήθως το παραμελούν αυτό και θεωρούν δεδομένο ότι ο σύντροφός τους γνωρίζει τα στοιχεία που οι ίδιοι αγαπούν πάνω του. Ταυτόχρονα βέβαια δεν παραλείπουν να υπερθεματίζουν πάνω στα σφάλματα και στις αστοχίες του. Πολλές φορές οι άνθρωποι δίνουν ταυτόχρονα δύο αντικρουόμενα μηνύματα στο συνομιλητή τους. Στο παραπάνω παράδειγμα, μπορεί μία γυναίκα να ζητά συνεχώς από το σύζυγό της να γίνει πιο κοινωνικός και εξωστρεφής. Αν όμως σε κάποια κοινωνική εκδήλωση ο ίδιος συνομιλήσει με άλλη γυναίκα, η ίδια νιώθει αμέσως εξαπατημένη και είναι πεπεισμένη για τις «πονηρές» προθέσεις τους συντρόφου της, καθώς και η ίδια είχε μεγαλώσει με έναν πατέρα που απατούσε τη μητέρα της.
Σημαντικός παράγοντας για μία λειτουργική επικοινωνία είναι η
διάθεση για αυτοέκφραση του καθενός. Συχνά οι άνθρωποι νομίζουν ότι επικοινωνούν, ενώ απλά μιλούν ο ένας στον άλλον. Είναι, άλλωστε, συχνό φαινόμενο μετά από έναν τσακωμό, ν’ αναρωτιούνται δύο άνθρωποι τι συνέβη μόλις τώρα και τσακώθηκαν. Ή να σκέφτονται ότι για άλλη μία φορά ο άνθρωπός τους δεν κατάλαβε τίποτα για τους ίδιους. Τις περισσότερες φορές που οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν πράγματα για μας είναι μάλλον γιατί δεν αφιερώσαμε χρόνο στο να τους τα εξηγήσουμε. Ή
γιατί η συνθήκη που διαλέξαμε ήταν λανθασμένη. Αν όμως δύο άνθρωποι φτάσουν στη σύγκρουση, είναι ήδη αργά. Η διάθεση για αυτοέκφραση λοιπόν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τα ευτυχισμένα ζευγάρια σε αντίθεση με αυτά που βιώνουν τη σχέση τους ως προβληματική. Το σίγουρο είναι ότι στις σχέσεις δεν ισχύουν προκάτ συμβουλές και έτοιμες λύσεις. Όπως ακριβώς οι άνθρωποι είναι μοναδικοί, το ίδιο είναι και οι σχέσεις που δημιουργούν. Οι παραπάνω σκέψεις είναι απλώς κάποιες σκέψεις που αφορούν τη δουλειά που έχω κάνει με ζευγάρια και αποσκοπούν σε μία λειτουργικότερη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Η λειτουργική επικοινωνία, άλλωστε, είναι η βάση για την ικανοποίηση των ανθρώπων από τη σχέση τους. flowmagazine.gr
Via
