Μήπως είσαι ο ήρωας; Μήπως ο κακός; Μπα, μάλλον η πέτρα του σκανδάλου…
Κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις ταινία. Αναπόφευκτα σκέφτεσαι «εγώ θα έκανα εκείνο καλύτερα», «αν ήμουν εγώ ο πρωταγωνιστής» και άλλα τέτοια ανέφικτα. Μα, να που τώρα σου δίνεται η ευκαιρία να δεις ποιος είναι ο ρόλος που σου ταιριάζει.
Του ήρωα;
Αν είσαι άντρας, με μούσκλα, κατεστραμμένο γάμο, σχεδόν ανύπαρκτες σχέσεις με τα 2 σου παιδιά που βρίσκονται στην προεφηβεία (εκτός κι αν βλέπεις ταινία με τον Mel Gibson, όπου τα παιδιά αυξάνονται και είσαι χήρος), έχεις τη δική σου αίσθηση δικαιοσύνης και δε διστάζεις να κυνηγήσεις και να καταπολεμήσεις το κακό, τότε ναι, είσαι ήρωας.
Επειδή όμως μιλάμε για σινεμά, προσγειώσου φίλε αναγνώστη (άσε και το τηλεκοντρόλ κάτω, γιατί δεν είναι 35άρι) και πάμε να ξαναπροσπαθήσουμε. Μήπως είσαι ο κακός; Που δε θα το παραδεχτείς ούτε στον εαυτό σου, αλλά λέμε τώρα. Αν κρατάς «μανιάτικο» αυτό που σου είπε ο 3ος σου ξάδερφός σε έναν γάμο πριν από τουλάχιστον 8 χρόνια, αν δεν αφήνεις την εκδίκηση να πάει χαμένη, αν κοιτάς το όφελός σου περισσότερο από τους γύρω σου και κυρίως αν δε χρωστάς καλή κουβέντα σε άνθρωπο, φυτό, ζώο ή πράγμα, μάλλον έχει έρθει η ώρα να απελευθερώσεις τον «Αρτέμη Μάτσα» που κρύβεις μέσα σου. Στην προκειμένη περίπτωση θα χρειαστεί να αποστηθίσεις την ατάκα «Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας» και να τρίβεις παράλληλα τα χέρια σου. Η ωραία (του κουρέα) Αν πάλι σηκώνεσαι από τον καναπέ απλά και μόνο για να κοιταχτείς στον καθρέφτη, αν η κυτταρίτιδα είναι άγνωστη λέξη, αν νομίζεις ότι όντως σπάνε οι πλάκες της πλατείας Συντάγματος (ή άλλης πλατείας δεν έχει σημασία) κάθε φορά που περπατάς και αν φοράς το καυτό σορτσάκι από τον Μάρτη (πριν τελειώσει το Τριώδιο) τότε μάλλον είσαι η πέτρα του σκανδάλου. Και πριν αρχίσεις να γελάς, να αυτοεπαινείσαι και να «ψωνίζεσαι» σκέψου τι παθαίνουν οι «συναδέλφισσές» σου ηρωίδες στις ταινίες. Προσοχή: Το soundtrack της «Ολέθριας Σχέσης» ακούγεται στο βάθος. Με την κβαντική θεωρία πεδίου τι σχέση έχεις; Από την άλλη μπορεί να είσαι πιο έξυπνος από όλους. Να φωνάζεις «Βαγγέληηη» και να κλείνει η πόρτα. Να αντιλαμβάνεσαι όλα όσα έγραψε στο παράθυρό του ο «Υπέροχος Άνθρωπος», Russell Crowe. Τότε είσαι ιδιοφυία. Ο χαμένος αδερφός του Αϊνστάιν. Δεν ανακαλύπτεις τον διακτινισμό καλύτερα από το να κάθεσαι να βλέπεις ταινίες; Στο μπουκάλι που κρατώ... Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση να είσαι πιο χαλαρός άνθρωπος. Να αγαπάς την καλοπέραση. «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου» και πιο συγκεκριμένα για τον κινηματογραφικό κόσμο, βγάλε το θάλασσα και το αγόρι, τι μένει; Ναι, το κρασί.
Άρα, με απλά λόγια και περισσή ευγένεια άντε μέχρι την κάβα για να γίνεις και εσύ ο «Ορέστης Μακρής» που όλοι αγαπήσαμε. Και αφού τελειώσει η μπουκάλα, βάλε στο dvd το «28 ημέρες» με τη Sandra Bullock. Από τον Πόντο είναι η φαμίλια σου φερμένη; Αλλά αν έχεις βαρύ πόνο ξενιτιάς (χωρίς λόγο), νομίζεις ότι είσαι κατατρεγμένος από τις Μοίρες, έχεις μια...άμοιρη μανούλα (ή μάνα, ποτέ μαμά), κάνεις μεροκάματα και σε διώχνουν τα κακά και πλούσια αφεντικά, γιατί είσαι απονήρευτος και τίμιος και αν την τελευταία φορά που βρέθηκες στο δάσος, αντιμετώπισες μία ...αρκούδα (τέτοια ατυχία πια) και τη νίκησες μάλιστα, τότε ο ρόλος που σου αρμόζει είναι αυτός του λεβεντόπαιδου, του Αρίστου, του νταή ξεχασμένου από τη δεκαετία του 1960. Ναι, λοιπόν (και συγνώμη κιόλας) είσαι ο απόκληρος Νίκος Ξανθόπουλος. Αν τραγουδάς κιόλας το Μπεκλεντίμ ντε Γκελμεντήν, είσαι πρότυπο. Φώτα, κάμερα, πάμε Αν μετά από αυτό το (επιστημονικό;) τεστ δε βλέπεις τον εαυτό σου πουθενά, αλλά έχεις ήδη δημιουργήσει τους δικούς σου χαρακτήρες, που σαν master μιας δύσκολης σκακιέρας, κινείς με ευκολία, για ψάξου καλύτερα γιατί για σκηνοθέτη σε βλέπω. clickatlife.gr
Via
Επειδή όμως μιλάμε για σινεμά, προσγειώσου φίλε αναγνώστη (άσε και το τηλεκοντρόλ κάτω, γιατί δεν είναι 35άρι) και πάμε να ξαναπροσπαθήσουμε. Μήπως είσαι ο κακός; Που δε θα το παραδεχτείς ούτε στον εαυτό σου, αλλά λέμε τώρα. Αν κρατάς «μανιάτικο» αυτό που σου είπε ο 3ος σου ξάδερφός σε έναν γάμο πριν από τουλάχιστον 8 χρόνια, αν δεν αφήνεις την εκδίκηση να πάει χαμένη, αν κοιτάς το όφελός σου περισσότερο από τους γύρω σου και κυρίως αν δε χρωστάς καλή κουβέντα σε άνθρωπο, φυτό, ζώο ή πράγμα, μάλλον έχει έρθει η ώρα να απελευθερώσεις τον «Αρτέμη Μάτσα» που κρύβεις μέσα σου. Στην προκειμένη περίπτωση θα χρειαστεί να αποστηθίσεις την ατάκα «Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας» και να τρίβεις παράλληλα τα χέρια σου. Η ωραία (του κουρέα) Αν πάλι σηκώνεσαι από τον καναπέ απλά και μόνο για να κοιταχτείς στον καθρέφτη, αν η κυτταρίτιδα είναι άγνωστη λέξη, αν νομίζεις ότι όντως σπάνε οι πλάκες της πλατείας Συντάγματος (ή άλλης πλατείας δεν έχει σημασία) κάθε φορά που περπατάς και αν φοράς το καυτό σορτσάκι από τον Μάρτη (πριν τελειώσει το Τριώδιο) τότε μάλλον είσαι η πέτρα του σκανδάλου. Και πριν αρχίσεις να γελάς, να αυτοεπαινείσαι και να «ψωνίζεσαι» σκέψου τι παθαίνουν οι «συναδέλφισσές» σου ηρωίδες στις ταινίες. Προσοχή: Το soundtrack της «Ολέθριας Σχέσης» ακούγεται στο βάθος. Με την κβαντική θεωρία πεδίου τι σχέση έχεις; Από την άλλη μπορεί να είσαι πιο έξυπνος από όλους. Να φωνάζεις «Βαγγέληηη» και να κλείνει η πόρτα. Να αντιλαμβάνεσαι όλα όσα έγραψε στο παράθυρό του ο «Υπέροχος Άνθρωπος», Russell Crowe. Τότε είσαι ιδιοφυία. Ο χαμένος αδερφός του Αϊνστάιν. Δεν ανακαλύπτεις τον διακτινισμό καλύτερα από το να κάθεσαι να βλέπεις ταινίες; Στο μπουκάλι που κρατώ... Βέβαια, υπάρχει και η περίπτωση να είσαι πιο χαλαρός άνθρωπος. Να αγαπάς την καλοπέραση. «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου» και πιο συγκεκριμένα για τον κινηματογραφικό κόσμο, βγάλε το θάλασσα και το αγόρι, τι μένει; Ναι, το κρασί.
Άρα, με απλά λόγια και περισσή ευγένεια άντε μέχρι την κάβα για να γίνεις και εσύ ο «Ορέστης Μακρής» που όλοι αγαπήσαμε. Και αφού τελειώσει η μπουκάλα, βάλε στο dvd το «28 ημέρες» με τη Sandra Bullock. Από τον Πόντο είναι η φαμίλια σου φερμένη; Αλλά αν έχεις βαρύ πόνο ξενιτιάς (χωρίς λόγο), νομίζεις ότι είσαι κατατρεγμένος από τις Μοίρες, έχεις μια...άμοιρη μανούλα (ή μάνα, ποτέ μαμά), κάνεις μεροκάματα και σε διώχνουν τα κακά και πλούσια αφεντικά, γιατί είσαι απονήρευτος και τίμιος και αν την τελευταία φορά που βρέθηκες στο δάσος, αντιμετώπισες μία ...αρκούδα (τέτοια ατυχία πια) και τη νίκησες μάλιστα, τότε ο ρόλος που σου αρμόζει είναι αυτός του λεβεντόπαιδου, του Αρίστου, του νταή ξεχασμένου από τη δεκαετία του 1960. Ναι, λοιπόν (και συγνώμη κιόλας) είσαι ο απόκληρος Νίκος Ξανθόπουλος. Αν τραγουδάς κιόλας το Μπεκλεντίμ ντε Γκελμεντήν, είσαι πρότυπο. Φώτα, κάμερα, πάμε Αν μετά από αυτό το (επιστημονικό;) τεστ δε βλέπεις τον εαυτό σου πουθενά, αλλά έχεις ήδη δημιουργήσει τους δικούς σου χαρακτήρες, που σαν master μιας δύσκολης σκακιέρας, κινείς με ευκολία, για ψάξου καλύτερα γιατί για σκηνοθέτη σε βλέπω. clickatlife.gr
Via
